大社观献捷诗

大社观献捷诗原文：

“万国”以下六句，老翁把话头进一步引向现实，发出悲愤而又慷慨的呼声：“睁开眼看看吧！如今天下到处都是征战，烽火燃遍了山冈；草木丛中散发着积尸的恶臭，百姓的鲜血染红了广阔的山川，哪儿还有什么乐土？我们怎敢只想到自己，还老在那里踌躇徬徨？”这一小节有两层意思。一是逼真而广阔地展开了时代生活的画面，这是山河破碎、人民涂炭的真实写照。他告诉老妻：人间的灾难并不只是降临在他们两人头上，言外之意是要想开一些。一是面对凶横的敌人，他们不能再徘徊了，与其束手待毙，还不如扑上前去拼一场。通过这些既形象生(...)
后两句写将军准备追敌的场面，气势不凡。“欲将轻骑逐”，将军发现敌军潜逃，要率领轻装骑兵去追击；不仅仅因为轻骑快捷，同时也显示出了一种高度的自信。当勇士们列队准备出发(...)
⑾不愿醒：也有版本为“不用醒”或“不复醒”。（现高中教材之人民教育出版社---普通高中课程标准实验教科书---中国古代诗歌诗歌散文欣赏中是----但愿长醉不愿醒）
①重：量词。层，道。②烟水：雾气蒙蒙的水面。唐代孟浩然《送袁十岭南寻弟》中有“苍梧白云远，烟水洞庭深。”诗句。③枫叶：枫树叶。枫，落叶乔木，春季开花，叶子掌状三裂。其叶经秋季而变为红色，因此称“丹枫”。古代诗文中常用枫叶形容秋色。丹；(...)
定王使单襄公聘于宋。遂假道于陈，以聘于楚。火朝觌矣，道茀不可行也。侯不在疆，司空不视涂，泽不陂，川不梁，野有庾积，场功未毕，道无列树，垦田若艺，膳宰不置饩，司里不授馆，国无寄寓，县无旅舍。民将筑台于夏氏。及陈，陈灵公与孔宁、仪行父南冠以如夏氏，留宾不见。 　　单子归，告王曰：“陈侯不有大咎，国必亡。”王曰：“何故？”对曰：“夫辰角见而雨毕，天根见而水涸，本见而草木节解，驷见而陨霜，火见而清风戒寒。故《先王之教》曰：‘雨毕而除道，水涸而成梁，草木节解而备藏，陨霜而冬裘具，清风至而修城郭宫室。’故《夏令》曰：‘九月除道，十月成梁。’其时儆曰：“收而场功，待而畚梮，营室之中，土功其始，火之初见，期于司里。’此先王所以不用财贿，而广施德于天下者也。今陈国火朝觌矣，而道路若塞，野场若弃，泽不陂障，川无舟梁，是废先王之教也。” 　　“《周制》有之曰：‘列树以表道，立鄙食以守路，国有郊牧，疆有寓望，薮有圃草，囿有林池，所以御灾也，其余无非谷土，民无悬耜，野无奥草。不夺民时，不蔑民功。有优无匮，有逸无罢。国有班事，县有序民。’今陈国道路不可知，田在草间，功成而不收，民罢于逸乐，是弃先王之法制也。 　　“周之《秩官》有之曰：‘敌国宾至，关尹以告，行理以节逆之，候人为导，卿出郊劳，门尹除门，宗祝执祀，司里授馆，司徒具徒，司空视途，司寇诘奸，虞人入材，甸人积薪，火师监燎(...)
尾联对结，并分承五六两句。诗人备尝艰难潦倒之苦，国难家愁，使自己白发日多，再加上因病断酒，悲愁就更难排遣。本来兴会盎然地登高望远，此时却平白无故地惹(...)
全诗仅四句，即有三句采用比喻手法。一、二两句，破空而来，暗喻手法绝高，几乎令人捉摸不到作者笔意所在。“曾经沧海难为水”。是从孟子“观于海者难为水”《孟子·尽心篇》脱化而来。诗句表面上是说，曾经观看过茫茫的大海，对那小小的细流，是不会看在眼里的。它是用大海与河水相比。海面广阔，沧茫无际，雄浑无比，可谓壮观。河水，只不过是举目即可望穿的细流，不足为观。写得意境雄浑深远。然而，这只是表面的意思，其中还蕴含着深刻的思想。第二句，是使用宋玉《高唐赋》里“巫山云雨”的(...)
全文处处运用对比：捕蛇者与纳税的对比， 捕蛇者的危险与纳税之沉重的对比，捕蛇者与不捕蛇者（蒋氏与乡邻）的对比——六十年来存亡的对比，悍吏来吾乡是我和乡邻受扰的情况，一年受死亡威胁的次数和即使死于捕蛇也已死于乡邻之后等情况。鲜明的对比深刻地揭示了“赋敛毒于蛇”这一中心。
陌上芳草萋萋，草香微微，沁人心脾(...)
日月光天德，山河壮帝居。太平无一事，回首忆关雎。寡人御极以来，幸喜四海升平，八方宁靖。因乏嗣子，每切忧心。虽尝听史官之奏陈，也曾广后宫之御幸，终是宜男未效，继体无人，教寡人如何不烦恼也。天祐宋室，《螽斯》、《麟趾》之庆，当必有期。愿陛下自宽。某楚王，今日为何领着太子见我皇兄去？只因寇承御同除琳救出太子，送到我府中收养，整整抬举了十年光景，想刘皇后也难下手了。我皇兄一向为着乏嗣，眉头不曾有展放之日。我领去朝见皇兄，只待问起时节，因而说开就里，使他母子团圆，多少是好。宫官，快报复去，有赵德芳带领世子朝见。臣赵德芳见。御弟免礼。愿陛下万岁！万岁！万万岁！御弟，这是你第几个世子？这个是臣的幼子，是第十二个。看他生相似龙行虎步，好生不凡。今年多大年纪了？臣生十岁了也。御弟，你这世子是那个美人所出？本李美。且住者，今日有事忙哩，改日另行奏知万岁。贱妾置酒在椒风馆中，请饮宴去来。嗨！我则说的李美两个字。还不曾道出那人字来，这刘皇后就搀着皇兄饮宴去了。好狠人也！刘皇后，你左使这一片黑心肠做甚么？太子养在我宫中，已长成十岁了，我怕你还诓的去撇在金水桥河下哩！我且再看机会，奏知皇兄便了。世子，你且随我回府去来。理会的。事不关心，关心者乱。十年前李美人生下一子，我着寇承御与我所算了他的。昨日楚王引着小厮来朝见，我一见了他这声音举止，与李美人好生厮似。问他年纪，又是十岁，我已是怀着一肚子疑心了。万岁问道那个美人所出，那楚王道李美--刚则说的两个字，我便扯着万岁的手，说道，且到椒风馆饮宴去。我若不如此，那楚王说出这详细来，可怎了也？我如今唤寇承御出来，则问他要这李美人所生之子，看他说甚的来。宫娥，与我唤将寇承御来者。寇承御！娘娘唤你哩。娘娘，唤寇承御有何分付？你不跪着！有何罪哩？寇承御，我问你，十年前李美人所生的孩子，如今在那里了？呀，这是十年前的事，怎么冷灰里爆出火来(...)
又还秋色，
下片连接上文写分别以后，思念同舟赏荷的伊人。“两凝伫”，点出双方黯然难舍之情。伊人去后，唯余寂聊忧闷，耳中不闻遏云歌声，“娇姿”是指怀想中伊人默默无语的姿容，同时也关连到眼前“欲敛娇红向人语”的荷花。

大社观献捷诗拼音解读：

“wàn guó ”yǐ xià liù jù ，lǎo wēng bǎ huà tóu jìn yī bù yǐn xiàng xiàn shí ，fā chū bēi fèn ér yòu kāng kǎi de hū shēng ：“zhēng kāi yǎn kàn kàn ba ！rú jīn tiān xià dào chù dōu shì zhēng zhàn ，fēng huǒ rán biàn le shān gāng ；cǎo mù cóng zhōng sàn fā zhe jī shī de è chòu ，bǎi xìng de xiān xuè rǎn hóng le guǎng kuò de shān chuān ，nǎ ér hái yǒu shí me lè tǔ ？wǒ men zěn gǎn zhī xiǎng dào zì jǐ ，hái lǎo zài nà lǐ chóu chú bàng huáng ？”zhè yī xiǎo jiē yǒu liǎng céng yì sī 。yī shì bī zhēn ér guǎng kuò dì zhǎn kāi le shí dài shēng huó de huà miàn ，zhè shì shān hé pò suì 、rén mín tú tàn de zhēn shí xiě zhào 。tā gào sù lǎo qī ：rén jiān de zāi nán bìng bú zhī shì jiàng lín zài tā men liǎng rén tóu shàng ，yán wài zhī yì shì yào xiǎng kāi yī xiē 。yī shì miàn duì xiōng héng de dí rén ，tā men bú néng zài pái huái le ，yǔ qí shù shǒu dài bì ，hái bú rú pū shàng qián qù pīn yī chǎng 。tōng guò zhè xiē jì xíng xiàng shēng (...)
hòu liǎng jù xiě jiāng jun1 zhǔn bèi zhuī dí de chǎng miàn ，qì shì bú fán 。“yù jiāng qīng qí zhú ”，jiāng jun1 fā xiàn dí jun1 qián táo ，yào lǜ lǐng qīng zhuāng qí bīng qù zhuī jī ；bú jǐn jǐn yīn wéi qīng qí kuài jié ，tóng shí yě xiǎn shì chū le yī zhǒng gāo dù de zì xìn 。dāng yǒng shì men liè duì zhǔn bèi chū fā (...)
⑾bú yuàn xǐng ：yě yǒu bǎn běn wéi “bú yòng xǐng ”huò “bú fù xǐng ”。（xiàn gāo zhōng jiāo cái zhī rén mín jiāo yù chū bǎn shè ---pǔ tōng gāo zhōng kè chéng biāo zhǔn shí yàn jiāo kē shū ---zhōng guó gǔ dài shī gē shī gē sàn wén xīn shǎng zhōng shì ----dàn yuàn zhǎng zuì bú yuàn xǐng ）
①zhòng ：liàng cí 。céng ，dào 。②yān shuǐ ：wù qì méng méng de shuǐ miàn 。táng dài mèng hào rán 《sòng yuán shí lǐng nán xún dì 》zhōng yǒu “cāng wú bái yún yuǎn ，yān shuǐ dòng tíng shēn 。”shī jù 。③fēng yè ：fēng shù yè 。fēng ，luò yè qiáo mù ，chūn jì kāi huā ，yè zǐ zhǎng zhuàng sān liè 。qí yè jīng qiū jì ér biàn wéi hóng sè ，yīn cǐ chēng “dān fēng ”。gǔ dài shī wén zhōng cháng yòng fēng yè xíng róng qiū sè 。dān ；(...)
dìng wáng shǐ dān xiāng gōng pìn yú sòng 。suí jiǎ dào yú chén ，yǐ pìn yú chǔ 。huǒ cháo dí yǐ ，dào bó bú kě háng yě 。hóu bú zài jiāng ，sī kōng bú shì tú ，zé bú bēi ，chuān bú liáng ，yě yǒu yǔ jī ，chǎng gōng wèi bì ，dào wú liè shù ，kěn tián ruò yì ，shàn zǎi bú zhì xì ，sī lǐ bú shòu guǎn ，guó wú jì yù ，xiàn wú lǚ shě 。mín jiāng zhù tái yú xià shì 。jí chén ，chén líng gōng yǔ kǒng níng 、yí háng fù nán guàn yǐ rú xià shì ，liú bīn bú jiàn 。 　　dān zǐ guī ，gào wáng yuē ：“chén hóu bú yǒu dà jiù ，guó bì wáng 。”wáng yuē ：“hé gù ？”duì yuē ：“fū chén jiǎo jiàn ér yǔ bì ，tiān gēn jiàn ér shuǐ hé ，běn jiàn ér cǎo mù jiē jiě ，sì jiàn ér yǔn shuāng ，huǒ jiàn ér qīng fēng jiè hán 。gù 《xiān wáng zhī jiāo 》yuē ：‘yǔ bì ér chú dào ，shuǐ hé ér chéng liáng ，cǎo mù jiē jiě ér bèi cáng ，yǔn shuāng ér dōng qiú jù ，qīng fēng zhì ér xiū chéng guō gōng shì 。’gù 《xià lìng 》yuē ：‘jiǔ yuè chú dào ，shí yuè chéng liáng 。’qí shí jǐng yuē ：“shōu ér chǎng gōng ，dài ér běn jū ，yíng shì zhī zhōng ，tǔ gōng qí shǐ ，huǒ zhī chū jiàn ，qī yú sī lǐ 。’cǐ xiān wáng suǒ yǐ bú yòng cái huì ，ér guǎng shī dé yú tiān xià zhě yě 。jīn chén guó huǒ cháo dí yǐ ，ér dào lù ruò sāi ，yě chǎng ruò qì ，zé bú bēi zhàng ，chuān wú zhōu liáng ，shì fèi xiān wáng zhī jiāo yě 。” 　　“《zhōu zhì 》yǒu zhī yuē ：‘liè shù yǐ biǎo dào ，lì bǐ shí yǐ shǒu lù ，guó yǒu jiāo mù ，jiāng yǒu yù wàng ，sǒu yǒu pǔ cǎo ，yòu yǒu lín chí ，suǒ yǐ yù zāi yě ，qí yú wú fēi gǔ tǔ ，mín wú xuán sì ，yě wú ào cǎo 。bú duó mín shí ，bú miè mín gōng 。yǒu yōu wú kuì ，yǒu yì wú bà 。guó yǒu bān shì ，xiàn yǒu xù mín 。’jīn chén guó dào lù bú kě zhī ，tián zài cǎo jiān ，gōng chéng ér bú shōu ，mín bà yú yì lè ，shì qì xiān wáng zhī fǎ zhì yě 。 　　“zhōu zhī 《zhì guān 》yǒu zhī yuē ：‘dí guó bīn zhì ，guān yǐn yǐ gào ，háng lǐ yǐ jiē nì zhī ，hòu rén wéi dǎo ，qīng chū jiāo láo ，mén yǐn chú mén ，zōng zhù zhí sì ，sī lǐ shòu guǎn ，sī tú jù tú ，sī kōng shì tú ，sī kòu jié jiān ，yú rén rù cái ，diàn rén jī xīn ，huǒ shī jiān liáo (...)
wěi lián duì jié ，bìng fèn chéng wǔ liù liǎng jù 。shī rén bèi cháng jiān nán liáo dǎo zhī kǔ ，guó nán jiā chóu ，shǐ zì jǐ bái fā rì duō ，zài jiā shàng yīn bìng duàn jiǔ ，bēi chóu jiù gèng nán pái qiǎn 。běn lái xìng huì àng rán dì dēng gāo wàng yuǎn ，cǐ shí què píng bái wú gù dì rě (...)
quán shī jǐn sì jù ，jí yǒu sān jù cǎi yòng bǐ yù shǒu fǎ 。yī 、èr liǎng jù ，pò kōng ér lái ，àn yù shǒu fǎ jué gāo ，jǐ hū lìng rén zhuō mō bú dào zuò zhě bǐ yì suǒ zài 。“céng jīng cāng hǎi nán wéi shuǐ ”。shì cóng mèng zǐ “guān yú hǎi zhě nán wéi shuǐ ”《mèng zǐ ·jìn xīn piān 》tuō huà ér lái 。shī jù biǎo miàn shàng shì shuō ，céng jīng guān kàn guò máng máng de dà hǎi ，duì nà xiǎo xiǎo de xì liú ，shì bú huì kàn zài yǎn lǐ de 。tā shì yòng dà hǎi yǔ hé shuǐ xiàng bǐ 。hǎi miàn guǎng kuò ，cāng máng wú jì ，xióng hún wú bǐ ，kě wèi zhuàng guān 。hé shuǐ ，zhī bú guò shì jǔ mù jí kě wàng chuān de xì liú ，bú zú wéi guān 。xiě dé yì jìng xióng hún shēn yuǎn 。rán ér ，zhè zhī shì biǎo miàn de yì sī ，qí zhōng hái yùn hán zhe shēn kè de sī xiǎng 。dì èr jù ，shì shǐ yòng sòng yù 《gāo táng fù 》lǐ “wū shān yún yǔ ”de (...)
quán wén chù chù yùn yòng duì bǐ ：bǔ shé zhě yǔ nà shuì de duì bǐ ， bǔ shé zhě de wēi xiǎn yǔ nà shuì zhī chén zhòng de duì bǐ ，bǔ shé zhě yǔ bú bǔ shé zhě （jiǎng shì yǔ xiāng lín ）de duì bǐ ——liù shí nián lái cún wáng de duì bǐ ，hàn lì lái wú xiāng shì wǒ hé xiāng lín shòu rǎo de qíng kuàng ，yī nián shòu sǐ wáng wēi xié de cì shù hé jí shǐ sǐ yú bǔ shé yě yǐ sǐ yú xiāng lín zhī hòu děng qíng kuàng 。xiān míng de duì bǐ shēn kè dì jiē shì le “fù liǎn dú yú shé ”zhè yī zhōng xīn 。
mò shàng fāng cǎo qī qī ，cǎo xiāng wēi wēi ，qìn rén xīn pí (...)
rì yuè guāng tiān dé ，shān hé zhuàng dì jū 。tài píng wú yī shì ，huí shǒu yì guān jū 。guǎ rén yù jí yǐ lái ，xìng xǐ sì hǎi shēng píng ，bā fāng níng jìng 。yīn fá sì zǐ ，měi qiē yōu xīn 。suī cháng tīng shǐ guān zhī zòu chén ，yě céng guǎng hòu gōng zhī yù xìng ，zhōng shì yí nán wèi xiào ，jì tǐ wú rén ，jiāo guǎ rén rú hé bú fán nǎo yě 。tiān yòu sòng shì ，《zhōng sī 》、《lín zhǐ 》zhī qìng ，dāng bì yǒu qī 。yuàn bì xià zì kuān 。mǒu chǔ wáng ，jīn rì wéi hé lǐng zhe tài zǐ jiàn wǒ huáng xiōng qù ？zhī yīn kòu chéng yù tóng chú lín jiù chū tài zǐ ，sòng dào wǒ fǔ zhōng shōu yǎng ，zhěng zhěng tái jǔ le shí nián guāng jǐng ，xiǎng liú huáng hòu yě nán xià shǒu le 。wǒ huáng xiōng yī xiàng wéi zhe fá sì ，méi tóu bú céng yǒu zhǎn fàng zhī rì 。wǒ lǐng qù cháo jiàn huáng xiōng ，zhī dài wèn qǐ shí jiē ，yīn ér shuō kāi jiù lǐ ，shǐ tā mǔ zǐ tuán yuán ，duō shǎo shì hǎo 。gōng guān ，kuài bào fù qù ，yǒu zhào dé fāng dài lǐng shì zǐ cháo jiàn 。chén zhào dé fāng jiàn 。yù dì miǎn lǐ 。yuàn bì xià wàn suì ！wàn suì ！wàn wàn suì ！yù dì ，zhè shì nǐ dì jǐ gè shì zǐ ？zhè gè shì chén de yòu zǐ ，shì dì shí èr gè 。kàn tā shēng xiàng sì lóng háng hǔ bù ，hǎo shēng bú fán 。jīn nián duō dà nián jì le ？chén shēng shí suì le yě 。yù dì ，nǐ zhè shì zǐ shì nà gè měi rén suǒ chū ？běn lǐ měi 。qiě zhù zhě ，jīn rì yǒu shì máng lǐ ，gǎi rì lìng háng zòu zhī wàn suì 。jiàn qiè zhì jiǔ zài jiāo fēng guǎn zhōng ，qǐng yǐn yàn qù lái 。hēi ！wǒ zé shuō de lǐ měi liǎng gè zì 。hái bú céng dào chū nà rén zì lái ，zhè liú huáng hòu jiù chān zhe huáng xiōng yǐn yàn qù le 。hǎo hěn rén yě ！liú huáng hòu ，nǐ zuǒ shǐ zhè yī piàn hēi xīn cháng zuò shèn me ？tài zǐ yǎng zài wǒ gōng zhōng ，yǐ zhǎng chéng shí suì le ，wǒ pà nǐ hái kuāng de qù piě zài jīn shuǐ qiáo hé xià lǐ ！wǒ qiě zài kàn jī huì ，zòu zhī huáng xiōng biàn le 。shì zǐ ，nǐ qiě suí wǒ huí fǔ qù lái 。lǐ huì de 。shì bú guān xīn ，guān xīn zhě luàn 。shí nián qián lǐ měi rén shēng xià yī zǐ ，wǒ zhe kòu chéng yù yǔ wǒ suǒ suàn le tā de 。zuó rì chǔ wáng yǐn zhe xiǎo sī lái cháo jiàn ，wǒ yī jiàn le tā zhè shēng yīn jǔ zhǐ ，yǔ lǐ měi rén hǎo shēng sī sì 。wèn tā nián jì ，yòu shì shí suì ，wǒ yǐ shì huái zhe yī dù zǐ yí xīn le 。wàn suì wèn dào nà gè měi rén suǒ chū ，nà chǔ wáng dào lǐ měi --gāng zé shuō de liǎng gè zì ，wǒ biàn chě zhe wàn suì de shǒu ，shuō dào ，qiě dào jiāo fēng guǎn yǐn yàn qù 。wǒ ruò bú rú cǐ ，nà chǔ wáng shuō chū zhè xiáng xì lái ，kě zěn le yě ？wǒ rú jīn huàn kòu chéng yù chū lái ，zé wèn tā yào zhè lǐ měi rén suǒ shēng zhī zǐ ，kàn tā shuō shèn de lái 。gōng é ，yǔ wǒ huàn jiāng kòu chéng yù lái zhě 。kòu chéng yù ！niáng niáng huàn nǐ lǐ 。niáng niáng ，huàn kòu chéng yù yǒu hé fèn fù ？nǐ bú guì zhe ！yǒu hé zuì lǐ ？kòu chéng yù ，wǒ wèn nǐ ，shí nián qián lǐ měi rén suǒ shēng de hái zǐ ，rú jīn zài nà lǐ le ？ya ，zhè shì shí nián qián de shì ，zěn me lěng huī lǐ bào chū huǒ lái (...)
yòu hái qiū sè ，
xià piàn lián jiē shàng wén xiě fèn bié yǐ hòu ，sī niàn tóng zhōu shǎng hé de yī rén 。“liǎng níng zhù ”，diǎn chū shuāng fāng àn rán nán shě zhī qíng 。yī rén qù hòu ，wéi yú jì liáo yōu mèn ，ěr zhōng bú wén è yún gē shēng ，“jiāo zī ”shì zhǐ huái xiǎng zhōng yī rén mò mò wú yǔ de zī róng ，tóng shí yě guān lián dào yǎn qián “yù liǎn jiāo hóng xiàng rén yǔ ”de hé huā 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

下片连接上文写分别以后，思念同舟赏荷的伊人。“两凝伫”，点出双方黯然难舍之情。伊人去后，唯余寂聊忧闷，耳中不闻遏云歌声，“娇姿”是指怀想中伊人默默无语的姿容，同时也关连到眼前“欲敛娇红向人语”的荷花。
此诗向来被誉为杜甫律诗中的典范性作品。诗人围绕题目，从几个重要侧面抒写夜宿西阁的所见所闻所感(...)
妾怨高楼积年岁。
桧当轩作翠屏，月到帘为银烛。柳绵铺白毡，苔线展紫绒<毛莫>。四壁萧

相关赏析

愁担。温太真玉镜台都成画饼，郭元振红丝幔落得虚名。静对书灯，闷靠帏屏。
以下由写情转入写事。“曲径”、“虚阑”二句，是一组工整而流畅的对仗，意在进一步刻画女子此刻之无聊。抒情男主人公设想，他的情人此时感觉万般无聊，于是找些游戏来打发光阴。她时而在幽曲的花径里穿进穿出地扑捉蝴蝶，时而斜倚栏干在阳光下教鹦鹉说话……可是这些做法都没能帮她驱走忧(...)
这首歌揭露南宋统治阶级在外族入侵时，对外实行不抵抗主义，对内残酷压迫人民，偏安江南，过(...)
综观史实，评价此诗，很有典型意义。周厉王贪而好利，任用荣夷公等小人，不恤人民(...)
日月光天德，山河壮帝居。太平无一事，回首忆关雎。寡人御极以来，幸喜四海升平，八方宁靖。因乏嗣子，每切忧心。虽尝听史官之奏陈，也曾广后宫之御幸，终是宜男未效，继体无人，教寡人如何不烦恼也。天祐宋室，《螽斯》、《麟趾》之庆，当必有期。愿陛下自宽。某楚王，今日为何领着太子见我皇兄去？只因寇承御同除琳救出太子，送到我府中收养，整整抬举了十年光景，想刘皇后也难下手了。我皇兄一向为着乏嗣，眉头不曾有展放之日。我领去朝见皇兄，只待问起时节，因而说开就里，使他母子团圆，多少是好。宫官，快报复去，有赵德芳带领世子朝见。臣赵德芳见。御弟免礼。愿陛下万岁！万岁！万万岁！御弟，这是你第几个世子？这个是臣的幼子，是第十二个。看他生相似龙行虎步，好生不凡。今年多大年纪了？臣生十岁了也。御弟，你这世子是那个美人所出？本李美。且住者，今日有事忙哩，改日另行奏知万岁。贱妾置酒在椒风馆中，请饮宴去来。嗨！我则说的李美两个字。还不曾道出那人字来，这刘皇后就搀着皇兄饮宴去了。好狠人也！刘皇后，你左使这一片黑心肠做甚么？太子养在我宫中，已长成十岁了，我怕你还诓的去撇在金水桥河下哩！我且再看机会，奏知皇兄便了。世子，你且随我回府去来。理会的。事不关心，关心者乱。十年前李美人生下一子，我着寇承御与我所算了他的。昨日楚王引着小厮来朝见，我一见了他这声音举止，与李美人好生厮似。问他年纪，又是十岁，我已是怀着一肚子疑心了。万岁问道那个美人所出，那楚王道李美--刚则说的两个字，我便扯着万岁的手，说道，且到椒风馆饮宴去。我若不如此，那楚王说出这详细来，可怎了也？我如今唤寇承御出来，则问他要这李美人所生之子，看他说甚的来。宫娥，与我唤将寇承御来者。寇承御！娘娘唤你哩。娘娘，唤寇承御有何分付？你不跪着！有何罪哩？寇承御，我问你，十年前李美人所生的孩子，如今在那里了？呀，这是十年前的事，怎么冷灰里爆出火来(...)
上片第一句“杨柳丝丝弄轻柔”，柳条细而长，可见季节是在仲春。“弄”是写垂柳嫩条在春风吹拂下的动态。这已是一种易于撩拨人们情绪的景色了。但光是(...)

作者介绍

李好古 李好古，南宋词人。生平不详。自署乡贡免解进士。清吟阁本《阳春白雪》载：“好古字仲敏，原籍下郢（今陕西渭南县东北），可备一说。”根据他写于扬州的两首《八声甘州》、两首《江城子》里的自述推断，他大约活动于南宋中后期。少年有大志，但无法获得报国的机会，大约30岁时尚未求到功名，于是乘船千里，到扬州一带游览。又据其《酹江月》：“四十男儿当富贵，谁念漂零南北”，可知他中年以后仍然不得意，到处流浪。